Persoonlijk verhaal over de bevrijding van Nieuwolda.

VOORWOORD

Dit verhaal over de bevrijding van Nieuwolda heb ik in de twee maanden dat ik weer thuis in Rotterdam was, als herinnering voor mezelf opgeschreven.

Op 1 augustus 1945 was het klaar. Toen hoorde ik dat er een boek was uitgekomen over de strijd om het vlakbij Nieuwolda gelegen Wagenborgen. lk bestelde het, omdat ik veel mensen daar ook kende. Toen kwam in mij het idee op om, uitgaande van mijn eigen verhaal, ook zo’n boek te schrijven: Nieuwolda in de frontlinie. Maar dan moest ik meer gegevens hebben. In de kerstvakantie van 1945 ging ik, met twee Vlaardingse vrienden, weer een weekje naar Nieuwolda. Daar heb ik allerlei interviews gepleegd met bewoners. Teruggekomen in Rotterdam ben ik aan het werk gegaan, tussen de voorbereidingen op mijn eindexamen H.B.S. door. Vanwege het feit dat ik het laatste deel van de vierde klas ondergedoken was geweest, deed ik de vierde en vijfde klas in één jaar. Niettemin kreeg ik het boek in een paar maanden af. lk stuurde het naar dezelfde uitgever als van het boek over Wagenborgen. Die accepteerde het onmiddellijk. Er kwam een reclamecampagnetje en dat leverde een dikke duizend bestellingen op. Het kon dus doorgaan, tot groot genoegen van Nieuwolda’s burgemeester, die in Rotterdam bij mij langs kwam om de zaak door te spreken.

Helaas, toen kwam de pech. De uitgeverij ging in vlammen op, samen met mijn manuscript. lk had geen kopieën, want ik bezat (nog) geen schrijfmachine, en fotokopieën waren in die tijd onbetaalbaar. Dus: ik zou opnieuw moeten beginnen: een nieuw manuscript maken, een nieuwe uitgever zoeken, en dat terwijl ik juni 1946) midden in mijn eindexamen zat. En zo is mijn eerste boek verloren gegaan en niet uitgegeven.

Maar ik had dus voor mezelf dit verhaal nog. En dat ligt na zoveel jaren nu toch nog voor je!