Scheemda is een van de dorpen, die als gevolg van de zich uitbreidende Dollard in de zestiende eeuw naar hogere gronden werden verplaatst. Behalve de boerderijen werd ook de dertiende-eeuwse kruiskerk afgebroken. Bouwmateriaal was kostbaar en dus werden balken en kloostermoppen opnieuw gebruikt voor de bouw van de nieuwe kerk. Het buitendijks gelegen kerkterrein werd met klei bedekt en bleef vele eeuwen onaangeroerd bewaard. Bij de aanleg van de A7 kwamen de funderingen en grafkelders weer tevoorschijn.
De nieuwe rechthoekige kerk met z’n gotische invloeden werd nog als rooms-katholieke kerk gebouwd, georiënteerd naar het oosten, met een
meerzijdige koorsluiting.

In 1594 maakte de gemeente samen met hun pastoor Lodewicus Loehuis de overgang naar de protestantse godsdienst. Alle katholieke kenmerken verdwenen uit de kerk, behalve het orgel van Johannes Emedencis uit 1526 met z’n schitterend beschilderde orgelluiken. Tot aan de verkoop van het orgel in 1874 bepaalden oudtestamentische koningen, bijbel-scènes en de maagd Maria het interieur.

Onder Scheemder Klokslag wil het beeld schetsen van datgene wat de kerkgemeenschap van Scheemda acht eeuwen lang heeft bezig gehouden. Naast de verkondiging van het Evangelie was dat de zorg voor armen, zieken, wezen en behoeftigen. Verder stimuleerde men het lager onderwijs, bouwde men scholen en stelde schoolmeesters aan. Kortom, tot aan de vorming van de burgerlijke gemeenten vormden predikant en kerkvoogden min of meer het plaatselijk bestuur. Aan het bestaan van de Scheemder kerkgemeenschap kwam ten gevolge van het sterk afnemend ledental in 2000 een eind. Het kerkgebouw werd overgedragen aan de Stichting Oude Groninger Kerken.
Aan het verzoek van oud-kerkbestuurders, een boek samen te stellen als tastbare herinnering aan de rijke historie van de geloofsgemeenschap, hebben beide auteurs graag voldaan. Het resultaat is een onderhoudend geschreven boek met vele foto’s, dat de lezer een goed beeld geeft van het leven in het vroegere dorp Scheemda met de kerk als middelpunt.